بین من وتوهرگزچیزی نبوده آری

بیهوده دل توبستی بیهوده دوست داری

من میروم که قلبم جایی دگراسیراست

بگذرزمن که دارمدرسینه عشق یاری

دستم زدامن توبگشودم وتورفتی

ازدیده رفتی اماازیادمن نرفتی

هرچندحرف خودرا انکارکردی اما

دانم نبردی ازیادآن حرفهاکه گفتی

گفتی که آسمان هم درچشم من حقیراست

قارون اگرچه قارون درچشم من حقیراست

گفتی که هردودنیادادم برای عشقت

تابودوهست قلبم دربندتواسیراست

ازیادبردیآسان آن حرفها که گفتی

روزی رسدکه چون من ازچشم اوبیفتی

آن روزیادمن کن تاحال من بدانی

اوازتوروبپوشدچون روزمن نهفتی

قلبم شکست دانم قلبت شکسته گردد

روزی رسد که اوهم ازعشق خسته گردد

درکوچه می دوی تو اومیرودزدستت

دانم کتاب عشقت آن روزبسته گردد

سویم توبازگردی بااشک وسوزوناله

کردم تورامن امروزسوی خداحواله

گفتم خدانیاور دیگربه سویم اورا

حتی اگرچومجنون ازعشق گشت واله

این رابدان که روزگارت چندی دگرنپاید

روزی رسدکه اوهم دیگرتورانخواهد

هم رانده ازدرمن هم مانده ازدر او

به گورسردعشقت دیگرکسی نیاید...